بر اساس تحقیقات جدید صورت گرفته توسط آزمایشگاه رسانه MIT (مؤسسه فناوری ماساچوست) ، کشف شده است که تکنولوژیهای تشخیص چهره در مورد سفیدپوستان بسیار بهتر از سیاه پوستان عمل میکنند.
اخیراً جوی بولاموینی از محققین آزمایشگاه یاد شده، مجموعه داده ای متشکل از هزار و دویست و هفتاد صورت تهیه کرده که شامل چهرهی سیاستمداران زن و مرد از کشورهای گوناگون میشود تا بتواند دقت سیستمهای مختلف تشخیص چهره را محک بزند.
تکنولوژی تشخیص چهرهی مایکروسافت، IBM و مدل چینی Megvii در این آزمایش مورد بررسی قرار گرفت و نتیجهی آن که به صورت رسمی در نشریهی نیویورک تایمز منتشر شد نشان میدهد که تمامی این سیستم ها اشتباهات بسیاری در تعیین جنسیت رنگین پوستان دارند.
این نتایج نشان میدهد که تکنولوژیهای تشخیص چهره در تعیین جنسیت یک درصد از مردان و هفت درصد از زنان سفید پوست اشتباه میکنند. در حالیکه رقم یاد شده در مورد مردان و زنان سیاه پوست به ترتیب ۱۲ و ۳۵ درصد است.
بولاموینی در این باره گفت:
«به طور کلی، تکنولوژیهای تشخیص چهره، سوژههای مذکر را آسانتر از سوژههای مونث شناسایی میکنند که این مطلب نتایج تحقیقات سال ۲۰۱۵ میلادی را تصدیق میکند. اما مورد جدید یافت شده این است که سیستم ها در تعیین هویت سفید پوستان نیز بسیار موفقتر از رنگین پوستان عمل میکنند. با کنار هم گذاشتن این مطالب میتوان متوجه شد که زنان سیاه پوست بیشترین میزان خطا در شناسایی توسط این ابزار را تجربه خواهند کرد.»
البته این اولین بار نیست که تکنولوژیهای تشخیص چهره در عملکرد خود دچار مشکل میشوند. در سال ۱۳۹۴ برنامه نویس سیاه پوست ساکن ایالات متحده آمریکا بر حسب اتفاق متوجه شد قابلیت دستهبندی خودکار اپلیکیشن فوتوز شرکت گوگل، تصاویر چهره او و دوستانش را در آلبومی با نام "گوریل ها" قرار داده است. کمپانی ردموندی نیز بلافاصله پس از حفظ این دسته بندی، وعده داد مشکل را حل خواهد کرد که بعد از گذشت ۳ سال هنوز عملی نشده است.
به باور بولامینی، شاید که الگوریتمها عمداً طوری طراحی نشدهاند که این موراد در آنها اتفاق بیفتد اما هنوز نیاز است که در این زمینه فعالیت و تحقیقاتی بسیاری صورت گیرد تا دیگر چنین اتفاقاتی رخ ندهد.
کیبورد ها ، صفحه کلید هایی هستند که از تعداد زیادی کلید (حداقل 90 عدد) تشکیل شده اند. در زیر هر کدام از این کلید ها چیزی قرار دارد به نام رابر Robber که یا نقطه ای هستند و یا بصورت یک تکه ساخته شده اند ! البته برخی انواع فنری ارتجاعی نیز وجود دارد که کمی گران ترند . زمانیکه شما کلیدی را فشار می دهید ، این حرکت توسط رابر ، به بورد اصلی کیبورد منتقل شده و اطلاعات آن تماس از طریق پورت USB یا دیگر انواع پورت کیبورد ، به مادربورد کامپیوتر منتقل می شود.
اگر بخواهیم حفظ رویه کنیم و در ابتدا به تقسیم بندی کیبورد ها بپردازیم باید به حضورتان عارض شویم که کیبورد ها هم همانند موس ها به دو نوع با سیم و بی سیم تقسیم می شوند. نوع بی سیم مناسب کسانی است که در مواقعی نیاز پیدا می کنند تا در فاصله های بیشتر از طول سیم کیبورد ، قرار بگیرند و با آن کار کنند. به همین دلیل به سراغ اینگونه کیبورد ها که قیمت بالاتری نیز دارند می روند.
یکی از مشکلات موس و کیبورد های بی سیم ، منبع تغذیه ی آنهاست که با باطری تغذیه می شوند. پس همیشه باید مراقب میزان باطری موس و کیبورد خود بوده و ترجیحاً برای موارد اضطرار ، باطری های یدکی داشته باشید. خوشبختانه انواع مرغوب تر موس و کیبورد های بی سیم از مصرف بسیار پائینی برخوردارند ولی باز هم احتیاط حکم می کند که به این مورد توجه داشته باشید.
این دسته بندی تنها بسته بندی کلی برای کیبورد هاست و باقی اختلافات ، به امکانات و تعداد کلید های اضافی مربوط می شود. البته این امکانات در رده هایی چون : کیبورد های تایپ ، کیبورد های بازی و کیبورد های مدیا پلیر تعریف می شوند ولی ما در این مطلب به ویژگی های هر دسته اشاره می کنیم تا با اختلاف آنها بیشتر آشنا شوید.
در طول این سالها، سازندگان صفحه کلیدها یا همان کیبورد ها ، طرح های ارگونومی مختلفی را در محصولات خود پیاده سازی کرده اند که نتیجه ی آن ، وجود بیشمار نوع کیبورد در بازار است که هرکدام نیز قیمت های متفاوتی دارند.
اگر شما کیبوردتان را برای تایپ در نظر گرفته اید بهتر است قبل از خرید مدل آنرا ببینید با انگشتانتان کلیدهایش را لمس کنید تا ببنید برای تایپ طولانی مدت مناسب است یا خیر. تفاوت مشهودی که بین کیبورد های مختلف وجود دارد ، میزان سفتی کلید های آنان است. یعنی برای استفاده از برخی کیبورد ها باید فشار بیشتری به کلید های آن وارد کنید. یک کیبورد استاندارد و بر پایه اصول ارگونومی معمولا بدین شکل است که فشار وارده بر هر دو دست و انگشتان هر دوست یکسان است و همچنین کلید هایی که در زیر انگشتان کوچک و کناری قرار می گیرند نرم تر از کلید هایی که در زیر انگشتان میانی قرار می گیرند هستند. تایپیست های حرفه ای اهمیت این مسئله را به خوبی درک می کنند و با عوارض کیبورد های غیر اصولی کاملا آشنایی دارند. ولی اگر برای بازی یا موارد دیگری از قبیل کنترل مدیا پلیر ها در نظر دارید ، بهتر است به کلید های اضافه ی آن دقت کنید.
بسیار دیده شده که بازی خور ها هنگام خرید کیبوردی خاص ، چندین بار دستشان را بر می دارند و سریع بر روی آن می گذارند تا ببینند نحوه ی قرارگیری کلیدها با فرم دستان آنها همخوانی دارد یا خیر ! یا در بسیاری از مواقع ، کسانی که به دنبال کلیدهای اضافی برای کنترل برنامه های مختلف هستند ، به تنوع و تعداد کلیدها دقت می کنند تا حداکثر میانبرها و کلیدهای کنترلی را بر روی کیبوردشان داشته باشند.
هر انتظاری که از کیبورد دارید باید به یک مسئله توجه کنید و آن هم ارگونومیک بودن کیبورد است. کیبوردهای ارگونومیک شما را مجبور می کنند تا دستانتان را در حالت صحیح و استراحت قرار دهید. از دیگر ویژگی های کیبورد های ارگونومی ، کلیدهای آنان است. بسیاری از کیبورد های ارگونومی جدید ، دارای برجستگی یا زاویه ای یکسان در کلید هایشان نیستند پس نگران خستگی بیش از حد دستایتان در هنگام تایپ نباشید.
بهتر است که کیبورد دارای شیب قابل تنظیم باشد تا بتوانید در حالتهای خاص هم از آن استفاده کنید علاوه بر آن وجود لبه ای برای قرارگیری مچ نیز از موارد مهم در راحتی دستها به هنگام کار به حساب می آید.
شاید جالب باشد بدانید که اگر از جمله افرادی هستید که در شبها و تاریکی نیز با کامپیوتر خود کار می کنید ، برای شما کیبوردهای مخصوصی طراحی شده است. این کیبورد ها دارای نور پس زمینه ( زیر کلید ها ) هستند و می توانید در تاریکی شب آنها را روشن کنید . روشنایی کلیدها علاوه بر زیبایی بخشیدن به کیبورد ، باعث دیده شدن کامل کلید ها و حروف بر روی آنها می شود. حتی برخی کیبورد ها هستند که رنگ نور پس زمینه آنها قابل تغییر است و می توانید رنگ آنها را به دلخواه تغییر دهید.
برخی کیبورد ها بدون کلیدهای اعداد ماشین حسابی و برخی دیگر دارا می باشند. این کلید ها برای کسانی که کارهای مالی و حسابداری نیز انجام می دهند مناسب و البته ضروری است در غیر اینصورت وجود این کلید ها ، سلیقه ای است و ممکن است عده ای مایل باشند کیبورد های کوچکتر ( فاقد اعداد ماشین حسابی سمت راست ) را داشته باشند.
اگر به دنبال کیبوردهایی می گردید که آسانترین حمل و نقل را داشته باشند اخیراً کیبورد هایی به بازار عرضه شده اند که لاستیکی هستند و می تان آنها را جمع کرد ، تا کرد ، لوله کرد و به هر شکل دلخواه برای حمل آسانتر در آورد.
یک توصیه بعنوان نکته ی آخر یادآوری می کنیم و آن هم مربوط می شود به فاصله و منفذ زیر کلید های کیبورد. حتماً توجه داشته باشید که این فاصله یا زیاد نباشد یا اگر زیاد است به راحتی تمیز شوند. نفوذ گرد و غبار و احتمالاً مواد زائد به زیر کلید های کیبورد ، از آزار دهنده ترین مشکلات کیبورد هاست. برخی کیبورد های ارزان قیمت که فاصله ی کلید های آنها از سطح کیبورد بالاتر است و شکاف بیشتری دارند ، در مقابل آشغال های ریز ، حساسیت بیشتری دارند و ممکن است زودتر خراب شوند.
امیدواریم با در نظر گرفتن موارد بالا و توجه به گارانتی محصول ، مناسب ترین انتخاب و خرید را داشته باشید.
CPU یا پردازنده:
این قطعه به عنوان مغز رایانه نامیده می شود و مسئولیت کنترل تمام محاسبات، عملیات و قسمت های مختلف را بر عهده دارد.حافظه:
حافظه رایانه برای ذخیره اطلاعات به کار می رود. حافظه با ریزپردازنده در ارتباط می باشد، بنابر این از سرعت بالایی برخوردار است. در رایانه از چندین نوع حافظه استفاده می شود:Virtual – Caching – BIOS – ROM – RAM
البته لازم به ذکر است که Virtual – Caching – BIOS کاربردهای حافظه هستند و گرنه خود حافظه به دو نوع ROM و RAM تقسیم می شود
– منبع تغذیه یا Power Supply :
این قسمت از رایانه جریان الکتریکی مورد نیاز در رایانه را تنظیم نموده و مقدار آن راتأمین می کند.
– هاردیسک:
یک حافظه با ظرفیت بالا و دائم می باشد که اطلاعات و برنامه ها را دربرمی گیرد.
– برد اصلی یا Mother Board :
برد اصلی رایانه است که تمام قطعات بر روی آن نصب می شوند. پردازشگر و حافظه به طور مستقیم بر روی برد اصلی نصب خواهند شد. ولی ممکن است بعضی از قطعات به صورت غیرمستقیم به برد وصل شوند. مانند کارت صدا که می تواند به صورت یک برد مجزا باشد و از طریق اسلات به برد اصلی متصل است.
– کارت صدا یا Sound Card :
کارت صدا سینگال های آنالوگ صوتی را به اطلاعات دیجیتال و برعکس تبدیل می کند و آنها را ضبط و پخش می کند.
– کارت گرافیکی یا Graphic Cards :
اطلاعات را به گونه ای تبدیل می کند که قابل نمایش بر روی مانیتور باشد.
– کنترل کننده Integrated Drive Electronics ) IDE ) :
این قطعه اینترفیس اولیه برای CD ROM، فلاپی دیسک و هارد می باشد.
– اینترفیس SCSI) Small Computer ) :
برای اضافه نمودن دستگاه های اضافی مانند هارد و اسکنر می باشد.
– گذرگاه Interconnect PeriPheral Component ) PCI) :
این قطعه رایج ترین شیوه جهت اتصال یک عنصر دیگر به رایانه است کارت های PCI از طریق اسلات ها به برد اصلی متصل است.
– پورت Accelerated Graphics Port ) AGP ) :
این قطعه برای اتصال سرعت بالا از کارت گرافیکی به رایانه است.
– مانیتور ( Monitor ):
جهت نمایش اطلاعات رایانه به کار می رود. نمایش تصاویر از ترکیب سه رنگ قرمز، سبز و آبی بوجود می آید.
– صفحه کلید ( Key Board ):
برای ورود اطلاعات به کار می رود.
– ماوس Mouse :
بهترین وسیله جهت نشان دادن و انتخاب نمودن گزینه ها و ایجاد ارتباط کاربر با رایانه می باشد.
– اسپیکرها:
جهت پخش صدا به کار می روند.
با استفاده از این ابزارها می توان اطلاعات را به رایانه اضافه نمود و یا آنها را ذخیره کرده و به محل دیگر برد.
– Flash Memory
یکنوع حافظه است ( EEPROM یا E2PROM ) که امکان ذخیره سازی دائم را به وجود می آورد. مانند کارت های PCMCIA که دارای سرعت بالایی می باشند.
– فلاپی دیسک ( Floppy Disk )
جهت ذخیره اطلاعات بکار می رود و حجم آن ۴۴/۱ مگابایت است.
– CDROM
دیسک های فشرده رایج هستند که حجم آنها از ۶۵۰ مگا بایت به بالاست و برای ذخیره و جابه جایی اطلاعات می باشد.
– Digital Versatile Disc) DVDROM
این نوع رسانه مانند CD می باشد که با این تفاوت که دارای حجم بسیار بالا و کیفیت فوق العاده باشد.
نکته: البته رسانه های دیگری نیز مانند Optical Drive، دیسک های بزرگ معروف به درایو B و Tape Backup و سایر موارد نیز وجود داشته اند که در حال حاضر با آمدن CD و DVD و رسانه ای بسیار حرفه ای تر غیر قابل استفاده شده اند.
– موازی ( Parallel ) :
این نوع اتصال عموماً برای چاپگرها به کار می رود.
– سریال ( Seriall) :
این نوع پورت های جهت اتصال دستگاه هایی مانند مودم خارج یه کار می رود.
– پورت Universal Serial BUS ) USB )
این نوع اتصال نیز برای اتصال دستگاههای مانند اسکنر و یا دوربین های دیجیتالی و یا وب ا ستفاده می شود.
– مودم های کابلی ( Modem Cable ):
برای ارتباط با اینترنت از طریق سیستم تلویزیون به کار می رود.
– مودم های : vdsl ) Very high bit-rate DSL )
در این نوع ارتباط از فیبر نوری استفاده می شود.
– مودم های : DSL ) Digital Subscriber Line )
یک نوع ارتباط با سرعت بالا از طریق خطوط تلفن برقرار می شود.
سیگیت تحت برند لسی حافظهی SSD جدید خود را با عنوان Chrome معرفی کرده است. این درایو یک ترابایتی قادر است با استفاده از رابط USB 3.1 و USB نسخهی C، دادهها را با نرخ ۹۴۰ مگابایت بر ثانیه انتقال دهد. کروم علاوه بر مشخصات فنی، دارای ظاهر بسیار زیبایی است؛ چراکه نیل پولتون، ظاهر آن را بصورت آینهای طراحی کرده است. لسی در محصول جدید خود نیز از الگوی طراحی محصولات پیشینش نظیر Sphere و Mirror که به ترتیب در سال ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ روانهی بازار شده، پیروی کرده است.
براساس اطلاعات ارائه شده توسط لسی، ظاهر مکعبی شکل، پایهی مغناطیسی و رویهی آینه مانند این محصول تجلیلی است از مجسمهی برنزی ۱۹۳۵ که توسط کنستانتین برانجوسی خلق شده است.
برای بهرهگیری از سرعت ۱۰ گیگابایت بر ثانیهی USB 3.1، در این حافظه از وجود دو SSD با ظرفیت ۵۰۰ گیگابایتی ساتا که از تنظیمات RAID 0 بهره میبرند، استفاده شده است. حداکثر نرخ انتقال دادهی این حافظه بالغ بر ۹۴۰ مگابایت در ثانیه است. لسی مدعی شده که این حافظه قادر است در کمتر از یک دقیقه ویدیویی دو ساعته با کیفیت 4K را که توسط گوپرو ثبت شده، پردازش کند. برای محافظت از حافظههای SSD تعبیه شده در این محصول از آلومینیوم استفاده شده. همچنین باید به وجود یک فن نیز اشاره کرد که گرمای تولید شده را از درون Chrome به بیرون انتقال میدهد.
کروم دارای یک پورت USB نسخهی C نیز هست که میتوان از آن برای انتقال اطلاعات در مک بوک ۱۲ اینچی اپل استفاده کرد. این محصول قادر است به پورتهای USB 3.0 نسخهی A نیز متصل شده و به تبادل اطلاعات بپردازد که این موضوع از طریق استفاده از یک آداپتور ممکن میشود. لسی در صدد عرضهی این محصول به بازار در نیمهی اول سال ۲۰۱۶ میلادی است. قیمت تعیین شده برای این محصول نیز ۱٫۱۰۰ دلار است.
در کنار کروم، لسی سری محصولات پورش دیزاین موبایل و دسکتاپ خود را نیز بروزرسانی کرده است. نسل جدید این محصول قادر است از طریق پورت USB نسخهی C، محصولاتی نظیر مک بوک ۱۲ اینچی اپل را تغذیه کند. این محصول قادر است همزمان با اتصال به پریز برق در دیوار، اقدام به شارژ سایر مک بوک اپل کرده و حافظهی مورد نیاز را نیز در اختیار این گجت قرار دهد. البته باید به این نکته اشاره کرد که این حافظهها در دو نسخه برای استفاده در ابزارهای موبایل نظیر تبلت و گوشی هوشمند و نسخهی دسکتاپ روانهی بازار خواهد شد. همچون سایر محصولات پورشه دیزاین لسی، سری جدید نیز از بدنهی آلومینیومی با گوشههای صیقلی گرد بهره میبرند.
لسی در نظر دارد تا نسخهی بروزرسانی شدهی محصولات پورشه دیزاین خود را در ظرفیتهای یک، دو و چهار ترابایتی از ماه مارس روانهی بازار کند. قیمت ارزانترین نسخهی این حافظهها از ۱۰۹.۹۵ دلار آغاز میشود.
نسخهی دسکتاپ حافظههای پورشه دیزاین نیز در ظرفیتهای چهار، پنج و هشت ترابایتی روانهی بازار خواهد شد. قیمت این سری نیز از ۲۰۹.۹۵ دلار آغاز خواهد شد.
خبر فعال شدن امکان استریم ویدئوهای 4K نتفلیکس توسط کارتهای گرافیک سری GTX 10 انویدیا شاید برای بسیاری از کاربران عجیب و کمی گیجکننده باشد. اوضاع وقتی پیچیدهتر میشود که متوجه شوید تا همین چند روز پیش، تنها پلتفرم کامپیوتری که امکان استریم ویدئوهای 4K نتفلیکس روی آن وجود داشت، سیستمهای مجهز به پردازندههایکبی لیک اینتل و ویندوز 10 مایکروسافت بودند.
با توجه به اینکه میتوان ویدئوهای 4K را روی Mac OS، لینوکس، نسخههای قدیمیتر ویندوز (و حتی سیستمعاملهای موبایل) و با استفاده از سختافزاری به مراتب ضعیفتر از پردازندههای نسل هفتمی اینتل و گرافیکهای پاسکال انویدیا پخش کرد؛ سؤالی که برای بسیاری از کاربران مطرح میشود این است که چه عاملی جلوی استریم 4K نتفلیکس روی این سیستمها را گرفته است؟
پاسخ این سؤال یک عبارت سهحرفی است: DRM
مدیریت حقوق دیجیتال یا DRM به مجموعهای از تکنولوژیهای بازدارنده گفته میشود که از آنها برای محدود کردن دسترسی افراد به محتوای مشمول قوانین کپیرایت استفاده میشود.
استفاده از تکنولوژیهای DRM موافقان و مخالفان زیادی دارد. موافقان اینگونه استدلال میکنند: همانطور که در دنیای حقیقی از قفلهای فیزیکی برای جلوگیری از دزدی استفاده میکنیم، در دنیای مجازی نیز برای محافظت از مالکیت فکریو جلوگیری از کپی آزادانهی آثار هنری، باید از DRM استفاده کرد.
در سوی دیگر، مخالفان عقیده دارند که هیچگونه شواهد معتبری مبنی بر اینکه DRM به جلوگیری از کپی شدن محتوای دارای حق نشر کمک میکند، وجود ندارد. کسانی که به مالکیت معنوی احترامی نمیگذارند، بالاخره راهی برای دور زدن چنین تکنولوژیهایی پیدا خواهند کرد؛ درنتیجه DRM با محدودیتهایی که ایجاد میکند، تنها به ضرر شهروندان قانونمند تمام میشود.
قبل از پرداختن به «مورد عجیب نتفلیکس»، ابتدا لازم است با چند مورد از تکنیکهای DRM آشنا شویم.
کلید محصول (Product key): کلیدهای نرمافزاری از قدیمیترین تکنیکهای DRM محسوب میشوند. در سادهترین شکل ممکن، توزیعکنندهی محصول تعدادی شماره سریال توسط یک الگوریتم خاص تولید میکند و بهصورت تصادفی یک شماره سریال به هر محصول اختصاص میدهد. در این روش، هیچ کلید یا شماره سریالی تنها منحصر به یک محصول خاص نیست و با هر کدام از کلیدهای تولیدشده میتوان به تمامی آن سری از محصولات دسترسی پیدا کرد. مشخص است که در این روش، در صورت لو رفتن حتی یک کلید، تمامی کاربران میتوانند با استفاده از همان یک کلید از محصول مورد نظر استفاده کنند.
در نسخههای پیشرفتهتر این تکنیک، هر سریال نامبر با توجه به مشخصات سختافزاری کامپیوتر کاربر تولید میشود. این روش نیز با استفاده از نرمافزارهای تولید کلید (keygen) قابل دور زدن است. امروزه از تکنیک استفاده از کلید محصول، در کنار دیگر تکنیکهای DRM مانند فعالسازی آنلاین بهصورت همزمان استفاده میشود.
اعتبارسنجی مداوم آنلاین (Always-on DRM): بسیاری از شرکتهای توسعهدهنده و منتشرکنندهی بازیهای ویدئویی از این تکنیک برای جلوگیری از نشر غیرقانونی بازیهای خود استفاده میکنند. در این روش، کاربر قبل از ورود به بازی باید با اتصال به سرورهای بازیساز، اصالت کپی بازی خود را به اثبات برساند. اتصال اینترنتی برای سنجش اعتبار بازی، تنها مختص بازیهای مالتیپلیر آنلاین نیست. برای مثال، اسکوئر اینکس در جدیدترین نسخهی هیتمن (که یک بازی تکنفرهی آفلاین است) تنها در صورتی به شما اجازهی بازی خواهد داد که به سرورهای این شرکت متصل باشید.
مایکروسافت هنگام معرفی ایکس باکس وان قصد داشت با استفاده از تکنیکی مشابه و اجبار گیمرها به اتصال دائم به اینترنت، جلوی دستکاری کنسول نسل هشتمی خود و استفاده از بازیهای کپی شده روی آن را بگیرد. این تصمیم با واکنش منفی کاربران روبهرو شد و در نهایت مایکروسافت از موضع خود دربارهی قوانین DRM کنسول جدیدش عقبنشینی کرد. هرچند با توجه به دیگر تکنیکهای استفادهشده توسط مایکروسافت در این کنسول، ایکس باکس وان تا به امروز از هک شدن در امان بوده است.
فرایند کرک بازی Just Cause 3 که توسط دنوو محافظت میشد، بهقدری سخت بود که هکرهای چینی 3DM (از مشهورترین کرککنندگان بازیهای ویدئویی) تقریبا از کرک کردن این بازی منصرف شدند. به عقیدهی 3DM با توجه به پیشرفت تکنولوژیهای رمزنگاری، کرک کردن بازیهای ویدئویی طی دو سال آینده شاید تقریبا غیرممکن شود.دستکاری نرمافزاری (Software tampering): در این روش با استفاده از رمزنگاری، از توزیع و دستکاری غیرقانونی محتوای دیجیتال جلوگیری میشود. اگر گیمر باشید، احتمالا با شنیدن DRM و Software tampering نام دنوو برایتان تداعی میشود. تکنولوژی توسعه دادهشده توسط شرکت اتریشی دنوو با استفاده از رمزنگاری ۶۴ بیتی و اختصاص کلید رمزنگاری یکتا به سختافزار هر کاربر، کرک کردن بازیهای ویدئویی جدید را بسیار پیچیده کرده است.
DRM سختافزاری (Hardware based DRM): در این روش محتوای دیجیتال از همان ابتدا بهگونهای ساخته میشود که قابلیت استفاده از آن تنها توسط سختافزاری خاص وجود داشته باشد. برای مثال، سیدیهای صوتی در ابتدا بهگونهای طراحی شده بودند که پخش آنها روی هر سختافزاری میسر نبود.
سال پیش هنگامی که انویدیا از معماری پاسکال و کارتهای گرافیک سری GTX 10 خود رونمایی کرد، یکی از ویژگیهای برجستهی خانوادهی جدید کارتهای گرافیکی خود را پشتیبانی از استریم محتوای 4K نتفلیکس عنوان کرد. در آن زمان، با توجه به تکنیکهای DRM استفادهشده توسط نتفلیکس، هیچ کامپیوتری توانایی پخش ویدئوهای 4K این سرویس استریم ویدئو را نداشت. برای استریم 4K از نتفلیکس، کامپیوتر کاربر باید از HDCP 2.2 ا(DRM سختافزاری توسعه دادهشده توسط اینتل) و PlayReady 3.0 ا(DRM نرمافزاری توسعه دادهشده توسط مایکروسافت) پشتیبانی کند.
پاسکال قرار بود اولین GPU قادر به پشتیبانی از استانداردهای DRM جدید باشد؛ اما با تعلل انویدیا برای فعالسازی این قابلیت، اینتل توانست در ماه نوامبر سال ۲۰۱۶ با پردازندههای کبی لیک خود عنوان اولین سختافزار با قابلیت استریم محتوای 4K نتفلیکس را به خود اختصاص بدهد.
پس از گذشت حدود یک سال از زمان معرفی، انویدیا و نتفلیکس اعلام کردهاند که امکان استریم 4K نتفلیکس بهزودی برای صاحبان کارتهای گرافیک مجهز به معماری پاسکال، فراهم خواهد شد. در حال حاضر تنها کاربران Windows Insider که یکی از بیلدهای آزمایشی ردستون ۳ روی کامپیوتر آنها نصب است و از مانیتورهای مجهز به HDCP 2.2 استفاده میکنند، امکان استریم 4K از طریق اپلیکیشن نتفلیکس و مرورگر مایکروسافت اج را در اختیار دارند.
در انتها بد نیست بار دیگر موضع موافقان و مخالفان DRM را با هم مرور کنیم. با توجه به اینکه محتوای 4K نتفلیکس به وفور و آسانی در سایتهای غیر قانونی اشتراکگذاری فیلم و سریال یافت میشود، به نظر میرسد حق با مخالفان DRM باشد و این تکنیکها در نهایت تنها به ضرر شهروندان قانونمدار تمام شود.