چگونه میانبرهای کلید هوم را در اندروید شخصی سازی کنیم؟

بهترین ویژگی اندروید، انعطاف پذیری آن است. مسلما هیچ کاربری پیدا نمی شود که از یک سری حالت پیش فرض از قبل تعریف شده خوشش بیاید. به نوعی می توان گفت، همه دوست دارند آنطور که می خواهند با موبایل هایشان کار کنند. این نیاز مهمی است و اندروید انصافا در برآورده کردن آن قدم های مثبت زیادی برداشته.

یکی از این حالت های پیش فرض که شاید اغلب ما با آن مشکل داریم، میانبرهای کلید هوم است. از نام این کلید پیداست که چه کاری انجام می دهد و لازم نیست که در مورد آن اضافه گویی کنیم. البته باید به این هم اشاره کرد که کلید هوم فقط برای بازگشت به صفحه اصلی موبایل نیست.

بلکه برخی از شرکت های توسعه دهنده برای کلید هوم، میانبرهای متفاوتی تعریف کرده اند که با استفاده از آن می توان به ویژگی های بیشتری دست پیدا کرد. اما جالب اینجاست که بدانید می توان پا را از این هم فراتر گذاشت و برای کلید هوم، میانبرهای جذاب و کاربردی تری تعیین کرد.

بگذارید خیال تان را هم راحت کنم. برای دسترسی به چنین امکانی اصلا قرار نیست که کار عجیب و غریبی انجام دهید. فقط کافیست اپلیکیشن Button Mapper را دانلود و نصب کنید و باقی کارها را به دست آن بسپارید. کار کردن با Button Mapper ساده است و خیلی راحت می توان با رابط کاربری آن ارتباط برقرار کرد.

به محض ورود به اپ، Button Mapper از شما مجوزهای لازم را درخواست می کند. مجوزها را صادر کنید تا دسترسی Button Mapper به تنظیمات تلفن هوشمندتان باز شود. البته با این کار، درهای تازه ای هم برای خودتان باز می کنید که به لطفشان امکان تعیین میانبرهای تازه برای کلید فیزیکی هوم و همچنین کلیدهای ولوم فراهم می شود.

البته پیش از آنکه جلوتر برویم باید به این موضوع هم اشاره کنیم که تمام امکانات Button Mapper رایگان نیستند و باید برای دسترسی به ویژگی های بیشتر کمی از جیب تان مایه بگذارید. بگذریم و به موضوع خود بازگردیم. در صفحه اول رابط کاربری Button Mapper، لیستی از تمام کلیدهایی که می توانید برای آن ها میانبرهای تازه در نظر بگیرید وجود دارد.

برای شروع به سراغ کلید هوم بروید و با انتخاب آن، وارد پنجره حالت های شخصی سازی شوید. در این پنجره، لیستی از حالت های مختلف در اختیارتان قرار می گیرد. حالت هایی که می توانید برای هر کدامشان یک میانبر کاربردی در نظر بگیرید و در مواقع مناسب به سراغشان بروید.

به عنوان مثال در این بخش حالت Double Tap وجود دارد که با انتخاب آن می توانید با دوبار فشردن کلید هوم وارد یکی از اپ های پرکاربردتان شوید. حالت مورد نظرتان را که انتخاب کردید، نوبت به انتخاب میانبرتان می رسد. اینجاست که می توانید برای حالت خاصی که انتخاب کردید، میانبری از جنس اپ، اکشن یا شورتکاتی خاص در نظر بگیرید.

حالا اگر به فرض مثال اپلیکیشن را از میان میانبرهای موجود انتخاب کنید، لیستی از اپ های نصب شده برای تان به نمایش در می آید. بسته به نیاز خود یکی را انتخاب کنید تا از این پس با دوبار فشردن کلید هوم، دسترسی سریع تری به آن داشته باشید. در ادامه می توانید این کار را در حالت های مختلف و برای کلیدهای دیگر هم انجام دهید و میانبرهای بیشتری بسازید.

ساده بود نه؟ اما در آخر بگذارید این را هم بگوییم که فقط Button Mapper نیست که می تواند شما را به این مقصد برساند. بلکه چندین و چند اپلیکیشن کاربردی دیگر مانند HomeBot نیز در گوگل پلی وجود دارند که می توان به کمکشان علاوه بر دسترسی به میانبرهای بیشتر، به ویژگی های جالب تری هم دست پیدا کرد.

ویندوز 10 روی پلتفرم ARM چه محدودیت هایی دارد؟

سؤالات مربوط به تلاش مایکروسافت برای اجرای ویندوز 10 روی پلتفرم ARM یکی پس از دیگری جواب داده می شوند. اولین بار اواخر سال 2016 بود که خبر همکاری با کوالکام از سوی ردموندی ها به گوش رسید و چندی پیش هم نخستین لپ تاپ های مجهز به چیپست اسنپدراگون 835 معرفی شدند، محصولاتی که قرار است بهار سال آینده ویترین فروشگاه ها را اشغال کنند.

در واقع هیچکس تا به امروز از این دستگاه ها استفاده نکرده تا از نحوه کارکرد آنها باخبر شود. حالا مایکروسافت اسنادی را در ارتباط با ویندوز 10 روی ARM منتشر کردهکه محدودیت های این پلتفرم را به خوبی نشان می دهد.

قبل از پرداختن به این موارد، بهتر است ویندوز RT را به خاطر بیاورید که آخرین تلاش مایکروسافت برای اجرای ویندوز روی معماری ARM به شمار می رفت. این سیستم عامل بر پایه ویندوز 8 طراحی و عرضه شده بود، فقط می توانست اپلیکیشن های استور مایکروسافت را اجرا کند. داستان ویندوز 10 روی ARM کمی متفاوت است، چون این دستگاه ها با ویندوز 10S عرضه می شوند و بنابراین علاوه بر اپلیکیشن های استور، قادر به اجرای اپلیکیشن های Win32 نیز خواهند بود، ضمن اینکه امکان ارتقاء آنها به نسخه حرفه ای و کامل ویندوز 10 نیز وجود دارد.

در ادامه محدودیت های ویندوز 10 روی پردازنده های مبتنی بر معماری ARM را طبق اسناد جدید مایکروسافت مرور می کنیم.

اپلیکیشن های x64 اجرا نمی شوند

پیش از این هم می دانستیم که اپلیکیشن های 64 بیتی Win32 در این پلتفرم پشتیبانی نمی شوند. دلیلش هم این است که برابرساز (امولاتور) ویندوز روی ARM برای اجرای اپ های 32 بیتی، همان لایه برابرسازی است که مایکروسافت برای اجرای اپ های x86 روی دستگاه های 64 بیتی (x64) به کار می برد.

توسعه دهندگان می توانند تابع کتابخانه ای IsWow64Process2 را فراخوانی کنند. نسخه اولیه این تابع یعنی IsWow64Process می توانست اجرای یک اپلیکیشن 32 بیتی روی کامپیوتر 64 بیتی را شناسایی کند. این تابع فقط روی چیپ های اینتل کار می کند و در صورت نیاز، می تواند کاربر را به دانلود و نصب نسخه 64 بیتی اپلیکیشن هدایت نماید. چیپست های ARM نیز 64 بیتی هستند و توسعه دهندگان می توانند از این API جدید استفاده کنند.

خبری از Hyper-V نیست

یکی از ویژگی های کلیدی ویندوز 10 پرو یا نسخه ای از آن که با نام ویندوز 10S شناخته می شود، فناوری Hyper-V نام دارد. این قابلیت به کاربران اجازه می دهد ماشین های مجازی (VM) بسازند، عملی که با چند نرم افزار ثالث هم قابل انجام است. مایکروسافت می گوید Hyper-V روی ARM پشتیبانی نمی شود و کلاً ساختن ماشین مجازی روی این پلتفرم منتفی است، حتی اگر به اپ های ثالث متوسل شوید.

اپلیکیشن های موبایل به مشکل می خورند

پلتفرم یونیورسال ویندوز (UWP) به سبک جالبی طراحی شده. توسعه دهندگان قادرند یک اپلیکیشن را به شکل واکنش گرا (responsive) طراحی کنند. اپلیکیشن به پلتفرم های مختلف x84 یا x64 یا ARM کامپایل شده و در اختیار کاربر نهایی قرار می گیرد. به عبارت دیگر اگر اپلیکیشن به درستی ساخته شود، مایکروسافت می تواند پشتیبانی از x86 را به ویندوز 10 موبایل بیاورد، یا ویندوز 10 اصلی را به اجرای اپلیکیشن های ARM وادار کند، بدون اینکه توسعه دهندگان نیازی به بازسازی اپ ها داشته باشند.

با این حال، واضح است که تمام توسعه دهندگان این رویه را دنبال نمی کنند و برخی از آنها فقط موبایل را به عنوان دستگاه مبتنی بر پردازنده ARM در نظر می گیرند. این اپلیکیشن ها احتمالاً فقط با صفحه عمودی موبایل سازگارند و روی نمایشگر افقی کامپیوتر به درستی اجرا نمی شوند. دیگر ناسازگاری های رابط کاربری و حتی کرَش کردن کامل اپلیکیشن هم در این وضعیت به وجود می آیند. مشکل اصلی این است که چنین برنامه هایی فقط اقدام به فراخوانی API های مخصوص موبایل می کنند، عملی که روی کامپیوترهای شخصی مشکل ساز خواهد بود.

به فکر اجرای همه بازی ها نباشید

فقط درایورهای ARM64 نصب می شوندشاید برای اجرای بازی های محبوبتان روی لنوو میکس 630 (یکی از محصولات این پلتفرم با چیپست اسنپدراگون 835) لحظه شماری می کنید، اما بهتر است بدانید برخی از بازی ها به کل روی این پلتفرم اجرا نمی شوند. در واقع تمام بازی هایی که به واسط OpenGL بالاتر از نسخه 1.1 یا شتابدهنده سخت افزاری این API نیاز دارند، شانسی برای حضور در پلتفرم مورد بحث نخواهند داشت. البته بنا به گفته مایکروسافت، کامپیوترهای شخصی مبتنی بر ARM از دایرکت اکس 9 الی 12 پشتیبانی می کنند.

در حالی که اپلیکیشن ها را می توان روی ARM برابرسازی کرد، اما برای درایورها چنین امکانی وجود ندارد. تمامی درایورهای حالت کرنل (KMDF)، حالت کاربر (UMDF) و همچنین درایورهای چاپ باید برای سازگاری با معماری سیستم عامل مقصد، از نو کامپایل شوند.

به عبارت دیگر اگر شما یک درایور مخصوص را برای استفاده کاربران توسعه داده اید، باید آن را دوباره برای پلتفرم ARM کامپایل کنید. اگر کاربر نهایی هستید هم برای نصب تجهیزات و لوازم جانبی نسبتاً قدیمی به مشکل بر می خورید.

شخصی سازی ویندوز به نتیجه نمی رسد

همان طور که مایکروسافت می گوید، اجزای بومی سیستم عامل را نمی توان روی اجزای غیربومی لود کرد. از جمله اپلیکیشن هایی که به تغییر سیستم عامل نیاز دارند می توان به ادیتورهای روش ورودی، فناوری های کمکی، برنامه های ذخیره ساز ابری و هر آنچه که به شخصی سازی پوسته (shell) نیاز دارد، اشاره کرد. اگر این برنامه ها نتوانند خطاهای حاصل از محدودیت ویندوز 10 روی ARM را مدیریت کنند، توانایی اجرای کامل را نخواهند داشت.

به احتمال زیاد شما هم انتظار ندارید که مایکروسافت به این زودی ها محدویت های فوق را رفع کند. مثلاً اجرای اپلیکیشن های x64 در آینده نزدیک کمی دور از ذهن است. از طرفی ردموندی ها ترجیح می دهند به جای Win32 روی آینده پلتفرم یونیورسال ویندوز (UWP) تمرکز کنند.

در حال حاضر تنها سخت افزار مبتنی بر معماری ARM که از نسخه کامل ویندوز 10 پشتیبانی می کند، چیپست اسنپدراگون 835 است اما از آنجا که معماری ARM در انحصار کوالکام نیست، رقبایی همچون مدیاتک، انویدیا، سامسونگ و دیگران نیز می توانند به زودی کامپیوترهایی مبتنی بر این پلتفرم را ارائه دهند، البته اگر به این کار علاقه داشته باشند.

حمله سایبری به سیستم های المپیک زمستانی 2018؛ روسیه اتهام دست داشتن را رد می کند

مقامات رسمی برگزار کننده المپیک زمستانی پیونگ چانگ کره جنوبی خبر از حمله سایبری در 20 بهمن ماه به سیستم های خود در مراسم افتتاحیه این رویداد داده اند. برخی خبر از دست داشتن روسیه در این اتفاق می دهند.

به گفته خبرگزاری رویترز مقامات رسمی این رویداد اعلام کرده اند هنگامی که ورزشکاران در حال رژه رفتن بودند، سرویس های مرتبط با اینترنت و تلویزیون در معرض خطر قرار گرفته اند. البته به گفته «سانگ بایک-یو»، سخنگوی کمیته سازماندهی پیونگ چانگ در حال حاضر تمام مشکلات حل شده اند. به گفته منابعی که هویت شان فاش نشده، حملات مذکور بخش های حیاتی سیستم ها را هدف قرار نداده بودند.

«مارک آدامز» سخنگوی کمیته بین المللی المپیک در این مورد اعلام کرده که سیستم ها امن هستند. او همچنین افزوده قرار نیست در مورد این مشکل اظهار نظر (از سوی کمیته المپیک) صورت گیرد. هنگامی که از او سوال شد چه کسی در پشت این حملات است، آدامز پاسخ داد که در دقیقاً نمی داند.

حضور نیروهای پلیس ویژه کره جنوبی در تمرین های ضد تروریسم در پیونگ چانگ پیش از برگزاری المپیک زمستانی. به نظر می رسد مسئولان کره جنوبی از قبل در حال آماده شدن برای مخاطرات احتمالی بوده اند.

به دنبال اعلام دوپینگ کردن برخی از ورزشکاران روسیه در المپیک سال 2016 برزیل، این کشور از حضور در المپیک زمستانی پیونگ چانگ منع شد. پس از این اتفاق در ژانویه سال جاری، یعنی مدتی قبل از شروع المپیک زمستانی، محققان امنیت سایبری مدارکی یافت بودند که نشان از قصد روسیه برای حملات سایبری (تلافی جویانه) به سازمان های المپیک و مبارزه با دوپینگ را می داد. در پی رویداد هک اخیر وزارت امور خارجه روسیه اعلام کرده:

ما مطلع هستیم که رسانه های غربی قصد انجام تحقیقات ساختگی تحت عنوان «ردپای روس ها» در حملات هکی منابع اطلاعاتی مرتبط با میزبانی بازی های المپیک زمستانی در جمهوری کره [جنوبی] را دارند. البته هیچ مدرکی [از سوی رسانه های غربی] برای ارائه به جهانیان یافت نشده.

لازم به ذکر است که مکان برگزاری این رویداد ورزشی تنها حدود 80 کیلومتر از مرز بین دو کشور کره فاصله دارد؛ دو کشوری که از لحاظ فنی هنوز در شرایط جنگی با یکدیگر به سر می برند.

مشکلات امنیتی سایت‌های خبری هک شده چه بود؟

شب بیست دوم بهمن بود که خبری درباره سلامتی رهبر ایران در خروجی برخی سایت‌های رسمی روزنامه‌های کشور قرار گرفت که از نوع نگارش آن و درز نشدن اخبار از مراجع رسمی دیگر، می‌شد به جعلی بودن آن پی برد. هک شدن چندین سایت در فواصل زمانی مختلف خبر از ساماندهی بودن این حملات از نقطه‌ای نامعلوم می‌داد و سپس مشخص شد که دلیل هک این چند سایت، سرور مشترک آنها بوده است.

مرکز ماهر در گزارشی به بررسی علل این اتفاق پرداخته و اعلام کرده که تمامی سایت‌های خبری هک شده از نام کاربری و کلمه عبور پیش فرض یکسانی استفاده می‌کردند و هر سه توسط شرکتی با نام «پیام رسان هزاره آریا» پشتیبانی می‌شدند که موارد امنیتی در آن رعایت نشده است.

گروه فنی مرکز ماهر اقدام به شناسایی نقاط اشتراک سیستم‌های هدف‌کرده و در این فرآیند مشخص شده که تمامی این سامانه‌ها توسط یک شرکت و در بستر سیستم‌عامل ویندوز با سرویس‌دهنده وب IIS و زبان برنامه‌نویسی ASP.Net توسعه داده شده‌اند. این شرکت مجری بیش از 30 وبسایت خبری از جمله روزنامه‌های شرق، اعتماد، شهروند، قانون و... است که تمامی سایت‌های زیرمجموعه آن کماکان در معرض خطر حملات هکرها قرار دارند.

بر اساس گزارش مرکز ماهر، شواهد موجود نشان می‌دهد که مهاجمان از دو روز قبل پس از کشف آسیب‌پذیری‌هایی از قبیل Injectionها در تلاش برای نفوذ با ابزارهای خودکار و نیمه‌خودکار درخصوص استخراج اطلاعات نظیر نام کاربری و کلمات عبور در پایگاه‌داده سامانه‌ها بوده‌اند. تمامی فعالیت‌ها و عملیات مخرب برای کشف آسیب‌پذیری و نفوذ به سامانه‌ها، که متعلق به آدرس‌های IP حمله‌کننده بود، استخراج و بررسی شده است و تمهیداتی برای ایمن‌تر شدن این سایت‌ها به آنها ابلاغ شده است.

واکنش سریعی که روزنامه‌ها به جریان انتشار خبر داشتند، جعلی بودن آن را روشن کرد

«هامون سماواتی»، کارشناس امنیت اطلاعات با اشاره به پیشامد مشابهی در سال گذشته برای وبسایت‌های دولتی، امنیت بسیاری از سایت‌های مهم کشور را ضعیف توصیف می‌کند و معتقد است که عدم توجه به این موضوع، تاکنون اطلاعات زیادی را از کشور خارج کرده و ادامه این بی‌توجهی می‌تواند فاجعه آفرین باشد. او در گفتگو با دیجیاتو می‌گوید:

«حملات به این سایت‌ها برای اینکه مثمر ثمر واقع شود، نیازی به دانش فنی بالا و امکانات پیشرفته ندارد چرا که سطح امنیتی آنها بسیار پایین است. تعجب از اینست که ما تیم هکرهای فوق‌العاده‌ای در داخل کشور داریم که گاهی توانسته‌اند حملات درستی هم به سایت‌های اینترنتی دشمنان، مثلا سایت اعماق که برای داعش است داشته باشند ولی از قدرت این تیم‌ها برای حفاظت از منابع داخلی خودمان استفاده نمی‌شود.»

او هزینه گزاف امنیتی را یکی از مسایلی دانست که کمتر شرکتی حاضر به پرداخت آن است و این نکته در روزنامه‌ها که با وضعیت اقتصادی نابسامان کنونی‌ کاغذ و... دست و پنجه نرم می‌کنند، پررنگ‌تر شده است. به عقیده سماواتی، مافیای سازنده وب‌سایت‌های خبری نیز در این ماجرا بی‌تقصیر نیست:

«برخی باور دارند که قالب‌های باز وردپرس برای وبسایت روزنامه‌ها که نیازمند بخش بایگانی و... هستند مناسب نیستند، در حالی که هم این قالب و هم موارد زیاد دیگری هستند که می‌توانند برای سایت‌های خبری مورد استفاده قرار بگیرند و امنیتشان با رمزهای دومرحله‌ای کاربران و انجام آزمون نفوذپذیری بر روی تمامی بخش ها و ماژول ها توسط خودشان تامین شود. ناآگاهی ادمین‌های این سایت‌ها نسبت به دانش فنی روز نیز یکی دیگر از مسائلی است که شاید لازم باشد سایت‌های خبری و علی الخصوص روزنامه‌ها که افراد فنی کمتری در آنها حضور دارند، به آن توجه کنند.»

آیا آنتن‌های BTS موبایل در ایران استاندارد هستند؟

از سال ۹۳ تا کنون شبکه موبایل کشور پیشرفت و گسترش چشم‌گیری داشته است، به گونه‌ای که اکنون همراه اول خبر می‌دهد تمام ۱۲۴۶ شهر ایران تحت پوشش نسل ۳، ۴ و 4.5 قرار گرفته‌اند. پوشش شبکه گسترده اگرچه در از بین بردن نقاط کور نیز موثر است اما نگرانی عمومی در مورد تشعشعات آنتن‌های موبایل یا BTS را افزایش می‌دهد. سوال اینجاست که آیا باید نگران این موضوع بود؟

پیش از این در دیجیاتو نتیجه تحقیقات جهانی در رابطه با تشعشعات آنتن‌های BTSرا منتشر کرده‌ایم. به شکل خلاصه، می‌توان گفت که در صورت استاندارد بودن تجهیزات، تشعشعات آنتن‌های موبایل تاثیر مخربی بر سلامت شهروندان و افرادی که در نزدیکی این آنتن‌ها زندگی می‌کنند ندارد و نکته قابل‌ تامل‌تر اینکه هرچه تعداد این آنتن‌ها افزایش داشته باشد، موبایل‌هایی که معمولا در فاصله چند سانتی‌متری به بدن ما قرار دارند برای یافتن سیگنال تلاش کمتری می‌کنند.

اما در اینجا برای فراموش کردن نگرانی‌ها، یک سوال دیگر نیز مطرح می‌شود: آیا تجهیزاتی که اپراتورهای موبایل ایرانی استفاده می‌کنند استاندارد است؟

تنها در صورتی می‌توان از بی‌خطر بودن آنتن‌های موبایل اطمینان حاصل کرد که تمام تجهیزات مخابراتی از جمله شبکه RAN و آنتن‌های موبایل از استانداردهای وضع شده به شکل جهانی و در داخل ایران پیروی کنند. برای پیگیری همین مسئله به سراغ اپراتورهای موبایل رفتیم و در مورد نوع تجهیزاتی که مورد استفاده قرار می‌دهند از آنها اطلاعاتی را دریافت کردیم.

اپراتورهای موبایل ایرانی از تجهیزات چه شرکت‌هایی استفاده می‌کنند؟

در سال ۹۳ و پس از پایان یافتن انحصار رایتل در ارائه خدمات نسل سوم شبکه، همراه اول و ایرانسل شبکه خود را نوسازی کردند و تکنولوژی‌های جدید را در اختیار کاربرانشان قرار دادند. همراه اول اکنون خبر می‌دهد که تمام شهرهای ایران تحت پوشش آخرین نسل شبکه موبایل قرار دارند و نوسازی کامل شبکه به معنای استفاده اپراتورهای موبایل ایران از آخرین استانداردهای این حوزه است.

مدیران همراه اول و ایرانسل در گفتگو با دیجیاتو خبر می‌دهند که در حال حاضر و پس از نوسازی شبکه مخابراتی خود، تجهیزات در «شبکه دسترسی رادیویی» یا «RAN»  ساخته شده توسط شرکت‌های نوکیا، اریکسون و هواوی هستند.

از سوی دیگر آنتن‌های موبایل یا ساخت همان شرکت‌های یاد شده هستند و یا شرکت آلمانی «KATHREIN» که گواهینامه‌های انطباق با استانداردهای ISO و IEC و EN را دارند.

آیا سازندگان خارجی استانداردهای تشعشعات را رعایت می‌کنند؟

بر اساس نتایجی که از تحقیقات دیجیاتو به دست آمده، دو آزمایش اصلی از طریق سازندگان روی این تجهیزات انجام می‌شود.

۱- استاندارد های تست سازگاری الکترومغناطیسی یا EMC، که این استانداردها خود بر سه دسته تقسیم می شوند:

• استانداردهای تست کیفیت برق یا Power Quality
• استانداردهای تست گسیلش یا EMI یا تداخل الکترومغناطیسی
• استانداردهای تست EMS پذیرفتاری الکترومغناطیسی یا Immunity یا ایمنی

۲- استانداردهای تست میدانی EMF، که این استانداردها مشتمل بر استانداردهای زیر هستند:

•  استانداردهای IEEE C.95-1,3,5,7
•  استاندارد بین المللی سازمان جهانی بهداشت، کمیته ICNIRP
•  استاندارد ملی ایران به شماره ISIRI-8567

نوکیا، یکی از بزرگترین سازندگان تجهیزات مخابراتی است در سایت خود می‌نویسد: «ما اطمینان حاصل می‌کنیم که تمام محصولات مخابراتی با استانداردهای ملی و بین‌المللی در خصوص تشعشع RF مطابقت داشته باشند. ما روش‌های نصب صحیح را ارائه می‌دهیم و آموزش‌هایی را نیز به افرادی که با نوکیا همکاری می‌کنند ارائه می‌دهیم تا اطمینان حاصل کنیم که تجهیزات به شکل صحیح نصب شده‌اند و سطح تشعشعات با محدودیت‌های اعلام شده منطبق باشند.»

در ادامه نوکیا خبر می‌دهد که از دهه ۹۰ میلادی همکاری برای تحقیقات در خصوص سطح تشعشعات تجهیزات مخابراتی را آغاز کرده و این شرکت نیز در نهایت به آزمایش‌های سازمان بهداشت جهانی اشاره می‌کند که تا کنون تاثیر کوتاه یا بلند مدتی بر اثر قرار گرفتن در معرض تشعشع RF در افراد دیده نشده است.

شرکت اریکسون هم که یکی دیگر از بازیگران بزرگ جهانی در صنعت ساخت تجهیزات مخابراتی است در سایت خود می‌نویسد: «تمام تجهیزات ایستگاه‌های پایه ثابت که تشعشع RF و میدان الکترومغناطیسی تولید می‌کنند باید به گونه‌ای طراحی شوند که با محدودیت‌ها و قوانین در این حوزه مطابقت داشته باشند.»

آیا تجهیزات مخابراتی داخل ایران آزمایش می‌شوند؟

بر اساس تحقیقات دیجیاتو، در زمان ورود ابزارهای مخابراتی به کشور، در گمرک از آنها نمونه‌برداری می‌شود و سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی موظف به اصالت‌سنجی این دستگاه‌ها و تایید استاندارد بودن آنهاست. در واقع تمام آزمایش‌هایی که سازنده‌ انجام می‌دهد و در فوق به آنها اشاره شد، در ایران تکرار می‌شوند.

برای اطمینان از صحت این امر به یکی از اساتید دانشگاه که مسئول پروانه شماره 26-333 سازمان انرژی اتمی ایران در همراه اول نیز بوده و در تالیف و ویرایش علمی کتاب‌هایی چون «حفاظت در برابر تابش امواج الکترومغناطیس» و «اثر امواج الکترومغناطیس روی بدن انسان» نیز همکاری داشته است مراجعه کردیم، او در این رابطه به دیجیاتو می‌گوید:

«برخی از تست های مربوط به آنتن‌ها و تجهیزات مخابراتی موبایل توسط آزمایشگاه‌های معتبر دانشگاهی مانند آزمایشگاه تایید نمونه سازگاری الکترومغناطیسی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و همینطور آزمایشگاه آنتن‌های مخابراتی دانشگاه تهران انجام می‌شود، همچنین آزمایش‌های نرخ جذب ویژه ناشی از گوشی‌های موبایل نیز در آزمایشگاه SAR مرکز تحقیقات آفاق دانشگاه علم و صنعت ایران، قابل انجام است. برخی دیگر از تست ها در آزمایشگاه‌های مورد قبول سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی از قبیل مرکز تحقیقات صنایع انفورماتیک ایران و آزمایشگاه آزمون صنایع انرژی (اپیل) نیز صورت می‌گیرد که لیست کامل آزمایشگاه‌ها از سایت www.cra.ir قابل پی گیری است.»

آزمایش‌های دوره‌ای اپراتورهای موبایل

تا اینجا می‌دانیم که سازندگان تجهیزات مخابراتی استانداردهای این حوزه را رعایت می‌کنند و تجهیزاتی که به ایران وارد می‌شوند، توسط معتبرترین شرکت‌های جهانی ساخته شده‌اند. از سوی دیگر این تجهیزات در زمان ورود به کشور آزمایش می‌شوند.

اما آیا پس از نصب و در سال‌های بعد، باز هم آزمایش دیگری روی این تجهیزات صورت می‌گیرد؟ آنطور که اپراتورهای موبایل خبر می‌دهند، سه نوع آزمایش و تست میدانی EMF یا میدان های الکترومغناطیس انجام می‌شود.

اپراتورهای موبایل در زمان نصب آنتن‌های جدید، آزمایشات اولیه را روی آن انجام می‌دهند. این در حالیست که آزمایش دوره‌ای نیز وجود دارد و سازمان انرژی اتمی هر سه سال یکبار بر اساس همین آزمایش‌های دوره‌ای، پروانه «اشتغال به کار پرتوکاران و بهره برداری از منابع پرتوزا» را برای اپراتورهای موبایل تمدید می‌کند. یکی از اپراتورهای موبایل در این رابطه به دیجیاتو می‌گوید که قبل از ورود تکنولوژی نسل ۳، ۴ و ۴.۵، حدود هزار نقطه در تهران اندازه گیری شد و اکنون کار اندازه‌گیری ۱۰ هزار نقطه در کل کشور در حال انجام است.

از سوی دیگر کاربرانی که یک آنتن موبایل در نزدیکی محل سکونت آنها قرار دارد نیز از طریق سامانه ۱۹۵ می‌توانند نگرانی خود را پیگری کنند. پس از ثبت شکایت در خصوص آنتن موبایل، اپراتور موبایل موظف است تا کار اندازه‌گیری برای نقطه خاص را انجام داده و گزارشی را در این رابطه ارائه دهد. در مطلبی جداگانه، چگونگی ارائه چنین درخواستی را توضیح داده‌ایم.

اگرچه پوشش نسل‌های جدید شبکه موبایل اکنون در کل شهرهای کشور در دسترس قرار گرفته و این امر باعث افزایش آنتن‌های موبایل شده است اما تمام شواهد نشان می‌دهد که با توجه به افزایش حجم موبایل‌های هوشمند و استفاده از خدمات ارتباطی نوین، در صورت افزایش پیدا نکردن آنتن‌ها، خود موبایل‌ها خطرناک‌تر خواهند بود و این در حالیست که سازمان جهانی بهداشت نیز هنوز نشانه‌ای از خطر در خود این آنتن‌ها نیافته است.